หน้าเว็บ

วันศุกร์ที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2568

ละล้าละลัง กระอักกระอ่วน

ละล้าละลังและกระอักกระอ่วน

ความละล้าละลังและกระอักกระอ่วนของวิชาภูมิศาสตร์ในอเมริกา ส่งผลต่อมายังประเทศไทยของเรานั้น ต้นทางของมันมาจากประกาศเสียงดังฟังชัดของเขาละ James Bryant Conant อธิการบดีมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด (1933-1953) เขาเป็นนักเคมีชื่อก้องโลก เป็นคณะกรรมการสูงสุด NDRC: National Defense Research Committee ที่มีอำนาจตัดสินใจเกี่ยวกับระเบิดนิวเคลียร์ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 และเป็นเขานี่เองที่แนะนำให้ Thomas Kuhn ได้อ่านหนังสือเล่มหนึ่ง จนกลายเป็นแรงบันดาลใจให้ Kuhn เขียนหนังสือ Structure of Scientific Revolutions ที่มีอิทธิพลมากต่อพัฒนาการวิทยาศาสตร์ของโลก

มหาวิทยาลัยฮาร์วาดไม่ได้เปิดสอนสาขาวิชาภูมิศาสตร์ มาตั้งแต่ปี 1945 รายงานการทบทวนหลักสูตรต่างๆ ของมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด ฉบับปี 2004 ระบุว่าต้องการให้ปรับปรุงแก้ไขอย่างจริงจัง ด้วยการมุ่งเน้นเป็นการให้ความรู้แบบกว้างๆ หลากหลาย เน้นการสร้างความเข้าใจเกี่ยวกับวัฒนธรรม เศรษฐกิจ และการเมืองของต่างชาติ โดยไม่จำเป็นต้องกล่าวถึงชื่อของสถานที่แห่งนั้นๆ


และแล้วปี 2005 มหาวิทยาลัยฮาร์วาด ประกาศว่าจะมีเรียนการสอนในด้านระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ “แต่ไม่ใช่วิชาภูมิศาสตร์” โดยมีการตั้งศูนย์ใหม่ขึ้นมารองรับ คือ Center for Geographic Analysis ทำงานตามความต้องการด้านระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ที่มาจากทุกสาขาวิชา โดยไม่มีโครงสร้างสถาบันทางวิชาการที่เป็นตัวตนที่แน่นอน 


ทั้งหมดข้างบนนี้ เป็นส่วนหนึ่งของเนื้อหาในบทความที่สามารถอ่านได้ในวารสารภูมิศาสตร์ ฉบับที่ 2 ปีที่ 41 ใน www.thaigeographer.com

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น